Προσκύνημα στους Μανιάτες που έπεσαν μαχόμενοι στην επανάσταση της Κρήτης. 1866-69

Προσκύνημα φόρος τιμής στους προγόνους μας Μανιάτες που στην επανάσταση του 1866-69 φέρθηκαν στους Κρητικούς σαν γνήσιοι αδελφοί.Επισκεφτήκαμε το όρος Κούνδουρος που αγκαλιάζει το χωριό Ασή Γωνηά και την περιοχή Αγριμοκέρατο ή αλλιώς Μανιατικα Κόκκαλα (ονομασία δηλωτική του χαμού των Μανιατών) όπου μαχόμενοι για τη λευτεριά της Κρήτης μας εφονεύθησαν πολλοί Μανιάτες. Κατά τη διάρκεια της επαναστάσεως του 1866 - 69 φύγαν δύο σώματα εθελοντών από τη Μάνη, 800 την πρώτη φορά και 1.000 τη δεύτερη. Γενικός αρχηγός στα σώματα αυτά ήταν ο Δ. Πετροπουλάκης. Εκτός από τους συγκεντρωμένους αυτούς, κατέβηκαν και μικρότερες μονάδες.

Το λιτό μνημείο

Τα υψώματα στα οποία διεξήχθησαν οι μάχες

Το χωριό Ασή Γωνηα όπως φαίνεται από το ύψωμα Μανιατκα Κόκκαλα

Στις 2.12.1868 η εφημερίδα των Αθηνών «Αιών» γράφει: "Ο Πετροπουλάκης αναχώρησεν εκ Γυθείου με χιλίους εθελοντάς ..."

Από τους Μανιάτες που κατεβήκανε στην Κρήτη υπολογίζονται σε 500 περίπου αυτοί που πότισαν με το αίμα τους το δένδρο της Ελευθερίας της ΚΡΉΤΗΣ.

Στις 17 Ιουνίου του 1867 ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ποιητής Θ. Αφεντούλης δημοσίευσε στον «Αστέρα της Ανατολής» ποίημα για τον Πετροπουλάκη και το σώμα του, από το οποίο παίρνουμε σκόρπιους στίχους:

Πουλιά που πέτεσθε ψηλά, καλά μου χελιδόνια, μην τύχη και διαβήκατε κοντά κι από την Κρήτη Τι κάνουνε τ’ αδέλφια μας τι κάνουν οι Μανιάτες που στέκονται που πολεμούν και που να λημεριάζουν ................. στην Κρήτη, κι ένα σύννεφο, ράχες, βουνά σκεπάζει κι άγριες φωνές με τη φωτιά πετάγαν τα λιθάρια, ήταν της Μάνης τα παιδιά τον πόλεμο που κάναν.

Οι φωτογραφίες είναι από το λιτό μνημείο καθώς και τα βουνά στα οποία διεξήχθη η μάχη